Ο ΜΙΣΕΛ ΛΕΓΚΡΑΝ ΚΑΙ Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ ΧΤΕΣ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗ ΣΑΝΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Όλα ξεκίνησαν στο μυαλό του Μισέλ Λεγκράντ. Σε δύσκολες εποχές, παιδί ακόμα, όταν ένα πιάνο του κρατούσε συντροφιά ενώ η μητέρα του ήταν στη βιοπάλη. Μετά τον καιρό της Κατοχής όταν πιτσιρίκι ακόμα, ούτε καν έφηβος, θα αρχίσει σπουδές στο Κονσερβατόριο του Παρισιού. Την δεκαετια του '50 η πρώτη μεγάλη αναγνώριση μέσα από τζαζ διασκεύες και συνθέσεις. Την δεκαετία του '60 το μουσικό έμβλημα, μιας κινηματογραφικής παρέας που ήρθε για αλλάξει τα πάντα (ο λόγος για τη Νουβελ Βαγκ). Στα τέλη του 60 και για πολλά χρόνια με ένα στοίχημα να ανοίξει τα φτερά του και να κερδίσει την διεθνή καταξίωση. Και αυτό συνέβη. Με 3 όσκαρ και πάμπολλες διακρίσεις, πάνω 200 ταινίες στην φιλμογραφία και πάνω από 100 άλμπουμ να κυκλοφορούν και να γίνονται χρυσά και πλατινένια σε όλον τον κόσμο ο Μισέλ Λεγκράν είναι ένα φαινόμενο στον χώρο της κινηματογραφικής (και όχι μόνο) μουσικής.

ΣΤΗ ΣΑΝΗ

Έχοντας όλα αυτά στο μυαλό μου αλλά και το βάρος της ηλικίας του πήγα στη Σάνη για να παρακολουθήσω με πολλές απορίες για το πως θα εξελιχθεί η βραδυά. Κι όμως η ηλικία είναι απλά ένα ψεγάδι. Και η ιστορική διαδρομή απλά στιγμές, ώρες, μέρες, μήνες και χρόνια μιας μουσικής μουσικής ιστορίας που ότι και να γίνει, όσο κι αν μεγαλώσει η χρονική απόσταση από την γέννηση της, μένει πάντα ζωντανή.

Το μόνο πράμα που προδίδει την ηλικία του Λεγκράν είναι η φωνή του. Γιατί το πιάνο του και η διάθεση του επί σκηνής είναι η ίδια και μένει ζωηρή πάντοτε. Μέσα σε ένα πρόγραμμα 80 περίπου λεπτών ακούσαμε μερικές από τις αγαπημένες μελωδίες που του έδωσαν τα 3 Όσκαρ και την δυνατότητα να συνεργαστεί με σπουδαία ονόματα δημιουργών από τον Αμερικάνικο και Ευρωπαϊκό κινηματογράφο. Και όχι μόνο θυμηθήκαμε την σπουδαία του συνεργασία με το ζεύγος Μπέργκμαν (σπουδαίοι στιχουργοί και συνεργάτες του Λεγκράν με τους οποίους σφραγίστηκε το αμερικάνικο κινηματογραφικό κομμάτι του Γάλλου συνθέτη αφού του υπέγραψαν στίχους σε συνθέσεις για το σάουντρακ ταινιών όπως Υπόθεση Τόμας Κράουν και Γιεντλ).



Η Αλισόν Μουαγιέ (στο βίντεο βλέπετε ένα από τα τραγούδια που ερμήνευσε) εκπληκτική στην 30λεπτη παρουσία της επί σκηνής γράφοντας μια από τις πιο δυνατές στιγές της βραδιάς όταν ερμήνευσε από κοινού με τον Λεγκράν (λέξη λέξη το πήγανε) το κλασσικό "Windmills of your mind" από το σάουντρακ της "Υπόθεσης Τόμας Κράουν". Το μουσικό σχήμα πιάνο, μπάσο, ντραμς (Ο Μισέλ Λεγκράν δηλαδή μαζί με τους Πιέρ Μπουσαγιέ και Ρεμί Βινιολό αντίστοιχα) λειτούργησε καλύτερα και από κανονική ορχήστρα και μας χάρισε μια μαγική βραδυά που νομίζω πως όσοι γνωρίζουν την δυναμική της μουσικής του Γάλλου συνθέτη δεν θα την ξεχάσουν ποτέ. Ήταν άλλωστε η πρώτη φορά στην Ελλάδα (θα υπάρξει άραγε άλλη τέτοια μαγική στιγμή?) και μια σπάνια ευκαιρία να γεμίσει μια τόσο όμορφη νύχτα με κινηματογραφική μουσική από ταινίες όπως "Οι ομπρέλες του Χερβούργου", "Οι δεσποινίδες του Ροσφόρ", "Καλοκαίρι του '42", "Γιεντλ", κ.α. Φυσικά ο Λεγκράν θα μπορούσε να μας μαγέψει παίζοντας πολύ περισσότερα πράγματα (δεν ακούσαμε δυστυχώς τη μουσική από τη "Λόλα" ή την "Πισίνα") αλλά όπως και έχει η ευτυχία μας για όσα ζήσαμε χτες βράδυ στη Σάνη δεν αλλάζει.

ΥΓ: Όπως φάνηκε τελικά η απονομή του Χρυσού Αλέξανδρου από την πλευρά του Φεστιβάλ ήταν μάλλον μια αχρείαστη στιγμή που κανείς δεν περίμενε. Ούτε καν ο ίδιος ο τιμώμενος. Άλλωστε η όλη παρουσίαση έφτασε κάποια στιγμή και κάποιους από τους συντελεστές της στα όρια του νευρικού γέλιου.