ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ - ΝΕΑ ΖΩΗ 705 (ΤΟ ΣΑΟΥΝΤΡΑΚ ΜΙΑΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ)
Ένα χειμωνιάτικο πρωι στην Αγίου Δημητρίου. Η ώρα είναι 8 παρα δεκα. Το κρύο έχει τσαλακώσει τα χέρια μου σε μια μάζα που απλώς κουνιέται πέρα δώθε. Δεν φοράω γάντια αλλά έχω μαζί μου ένα πράσινο γουωκμαν. Σήμερα που το βλέπω να σκονίζεται σε ένα ράφι του σπιτιού μου φαίνεται ογκόλιθος. Τότε το παραχωνα στην τσέπη του μπουφαν και τα ακουστικά ήταν μονίμως στα αυτιά μου. Η κασέτα εκείνο το πρωί είχε ένα περιέργο συγκρότημα που άκουσα το προηγούμενο βράδυ σε ένα συμμαθητή μου. Θυμάμαι το πρώτο κομμάτι και δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Ο τίτλος του ήταν σαν να έδινε μια υπόσχεση για κάτι καλύτερο στο μέλλον. Το πιανάκι στην αρχή άνοιγε γοητευτικά το ηλεκτρονικό μουσικό θέμα της συνέχειας. ΝΕΑ ΖΩΗ 705 από τους Στερεο Νοβα, το σάουντρακ της δεκαετίας του 90 στα ηχεία του ραδιοφώνου σας για την επόμενη μια ώρα
Τίποτα δεν υπήρξε πιο πρωτότυπο αυτή την εποχή από τα ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ, τις ΤΡΥΠΕΣ και τους ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στη ζωή μου. Η χώρα πέρναγε δημιουργικά από τον παπανδρεου στον Σημ
Σχόλια
Έκανα μια βόλτα στο μπλογκ σου και γουστάρησα τα κείμενα σου και φυσικά την ταπετσαρία (είμαι άνθρωπος με ιδιοτροπίες και εγώ!).Ελπίζω να τα λέμε απο 'δω και πέρα (έχεις 2-3 κείμενα που θα τα σχολιάσω προσεχώς)
Όπως πολύ σωστά παρατήρησες οι άνθρωποι τρελένονται για ιστορίες θρύλων που ζωντανεύουν και ξαναζωντανέυουν για να μας θυμήσουν που πάμε και από που ερχόμαστε (κοντολογίς it's bigger than life!). Σε αντίθεση με τον νεοπλουτισμό, την έπαρση και αλαζονία που όσο και να σε σπρώχνουν στην κορυφή του βουνού πάντα βλάκας και μια χρυσή μετριότητα παραμένεις...
Εύχομαι να περάσει η Manchester.
Δεν την συμπαθώ ιδιαίτερα, αλλά επιθυμώ την κτηνώδη επιβόλη της στο ασήμαντο κορμί της παρούσης Liverpool.
Ελπίζω τα ΚΑΠΗ της Μιλαν να νιώσουν τη "στοργή" της Λιβερπουλ (Ηλία λυπάμαι αλλά η Λιβερπουλ έχει φανέλα και τα λέει στο γήπεδο με το ειδικό βάρος της) για άλλη μια φορά, όπως και το 2005 στον τελικό της Κων/πολης τότε που οι Άγγλοι παλαβώσανε κόσμο και κοσμάκη!
Επιστρέφω στην μουσική περιπλανησή μου αύριο (ραδιοφωνικά) και συγκεκριμένα στον καλύτερο μουσικό που έβγαλε το Μιλάνο, τον ΝΙΝΟ ΡΟΤΑ (το 2ο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος)!
geogria