Το χρονικό μιας καριέρας για έναν από τους σημαντικότερους κινηματογραφιστές μέσα από 14 οσκαρικές υποψηφιότητες.
Ο Ρότζερ Ντίκινς είναι μια ειδική περίπτωση για την οσκαρική ιστορία. Έχοντας ήδη 13 χαμένες υποψηφιότητες ο Ντίκινς πιθανόν αισιοδοξεί ότι η τρίτη συνεργασία του με τον Ντενί Βιλνέβ στο Blade Runner 2049 θα του δώσει επιτέλους το Όσκαρ. Τα προγνωστικά είναι υπέρ του, το βραβείο που έλαβε πριν μερικές μερές από το Σωματείο Κινηματογραφιστών (ASC) επιβεβαιώνει την δυναμική της φετινής οσκαρικής υποψηφιότητας του. Ωστόσο το ASC έχει αναγνωρίσει την αξία της δουλειάς του και στο παρελθόν, αρχής γενομένης από την βράβευση του για την υπέροχη κινηματογράφιση στο αριστούργημα του Φράνκ Ντάραμποντ Τελευταία Έξοδος - Ρίτα Χεϊγουορθ και μέχρι το 2011 που του απένειμε και το τιμητικό βραβείο του σωματείου για την συνολική προσφορά του.
Ο Ντίκινς έχει μια πλούσια διαδρομή στο ενεργητικό του ως κινηματογραφιστής ξεκινώντας από το χώρο του ντοκιμαντέρ για να περάσει αργότερα στη μυθοπλασία συνεργαζόμενος με σημαντικούς σκηνοθέτες όπως ο Μάρτιν Σκορτσέζε (Κουντούν), Ρον Χάουαρντ (Ένας Υπέροχος Άνθρωπος), Τζον Σεϊλς (Το Ψάρι του Πάθους), Στήβεν Ντάλντρι (Σφραγισμένα Χείλη), Σαμ Μέντες (Ο Δρόμος προς την Απώλεια και Skyfall).
Ο ανταγωνισμός που έχει για την απονομή της 4ης Μαρτίου δείχνει ότι μόνο αυτονόητη δεν είναι μια οσκαρική βράβευση του: Φαν Χοϊτέμα για τη Δουνκέρη του Κ. Νόλαν, Μπρούνο Ντελμπονέλ για την Πιο Σκοτεινή Ώρα του Τζό Ραϊτ, Ρεϊτσελ Μόρις στην ιστορίκή πρώτη γυναικεία παρουσία στην κατηγορία για την κινηματογράφηση του Mudbound και ο Νταν Λόστεν για τη Μορφή του Νερού, το οσκαρικό φαβορί της φετινής οσκαρικής κούρσας.
Δείτε σε αυτό το όμορφο βίντεο την οσκαρική πορεία του, έναν κινηματογραφικό και εικαστικό πλούτο μοναδικών εικόνων. Ας ελπίσουμε φέτος ότι το ατυχές οσκαρικό σερί θα σπάσει. Πάντως ο Ρότζερ Ντίκινς μόνο λούζερ δεν είναι.
Υπάρχουν πολλές λίστες για τα καλύτερα της δεκαετίας που αφήνουμε πίσω. Προσπαθώ να βρω βέβαια και μια λίστα για τα χειρότερα της χρονιάς όποτε αν έχετε κάτι υπόψη δώστε το link για να το απολαύσουμε! Για την ώρα σας δίνω τρεις πολύ ενδιαφέρουσες λίστες που δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες ημέρες. Ο φίλος, συνάδελφος και blogger Πάνος Χρυσοστόμου στο προσωπικό του ιστολόγιο καταθέτει την προσωπική του λίστα με τα καλύτερα της χρόνιας. Παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί υπολογίζει ωραίες ταινίες που πράγματι έδωσαν μια νέα ώθηση σε ιστορίες παλιές όπως το Ζωντανοί στο Κύτταρο του Αντώνη Μποσκοϊτη (που ανανέωσε το είδος του μουσικού ντοκιμαντέρ αλλά και της έρευνας στο είδος της ταινίας τεκμηρίωσης) ενώ και η λίστα του στα σάουντρακ έχει ωραίες επιλογές που δεν τις σκέφτεσαι με την πρώτη και σηκώνουν κουβέντα, όπως το Νο2 στο οποίο τοποθετει την Άπιστη του Γιαν Κασμάρεκ (θεωρώ π.χ. το οσκαρικό Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ πιο δυνατή επιλογή από το έργου του συγκεκριμένου συνθέτη). Ο Χρήστ
Ο Ιρλανδός του Μάρτιν Σκορτσέζε είναι η ταινία της χρονιάς για το NBoR, με τα 110 χρόνια ιστορίας και ένα ενδιαφέρον εκλεκτορικό σώμα με περισσότερα από 100 μέλη (που απαρτίζεται από κριτικούς κινηματογράφου, ακαδημαϊκούς και κινηματογραφιστές που ζουν και εργάζονται στη Νέα Υόρκη) το οποίο παραδοσιακά ανοίγει τον χορό των Όσκαρ στην Αμερική.
Ένα χειμωνιάτικο πρωι στην Αγίου Δημητρίου. Η ώρα είναι 8 παρα δεκα. Το κρύο έχει τσαλακώσει τα χέρια μου σε μια μάζα που απλώς κουνιέται πέρα δώθε. Δεν φοράω γάντια αλλά έχω μαζί μου ένα πράσινο γουωκμαν. Σήμερα που το βλέπω να σκονίζεται σε ένα ράφι του σπιτιού μου φαίνεται ογκόλιθος. Τότε το παραχωνα στην τσέπη του μπουφαν και τα ακουστικά ήταν μονίμως στα αυτιά μου. Η κασέτα εκείνο το πρωί είχε ένα περιέργο συγκρότημα που άκουσα το προηγούμενο βράδυ σε ένα συμμαθητή μου. Θυμάμαι το πρώτο κομμάτι και δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Ο τίτλος του ήταν σαν να έδινε μια υπόσχεση για κάτι καλύτερο στο μέλλον. Το πιανάκι στην αρχή άνοιγε γοητευτικά το ηλεκτρονικό μουσικό θέμα της συνέχειας. ΝΕΑ ΖΩΗ 705 από τους Στερεο Νοβα, το σάουντρακ της δεκαετίας του 90 στα ηχεία του ραδιοφώνου σας για την επόμενη μια ώρα
Τίποτα δεν υπήρξε πιο πρωτότυπο αυτή την εποχή από τα ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ, τις ΤΡΥΠΕΣ και τους ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στη ζωή μου. Η χώρα πέρναγε δημιουργικά από τον παπανδρεου στον Σημ
Σχόλια