Οσκαρ 2015: Η Ακαδημία και το πουλί της
Everything is awesome στα φετινά Όσκαρ! Ή μήπως όχι; Είναι πλέον εμπεδωμένο. Το να είσαι παρουσιαστής των Όσκαρ είναι ευχή και κατάρα μαζί. Στην παρούσα αναφορά λαμπρή εξαίρεση είναι χωρίς αμφιβολία ταλαντούχοι άνθρωποι, όπως ο Μπίλι Κρίσταλ ή ο Χιού Τζάκμαν, που ξέρουν να κρατανε το μέτρο και να διαθέτουν εκείνη την οξυδέρκεια που χαρίζει σε θεατές και συμμετέχοντες ευχαρίστηση. Ο Νηλ Πάτρικ Χάρις (όπως η Έλεν Ντε Τζενέρις πέρυσι) πάντως δεν ανήκει σίγουρα σε αυτή την εξαίρεση, όπως και η τελετή που παρουσίασε. Με αρκετή δόση αμηχανίας, νερόβραστα αστεία (στα όρια της χοντράδας) και μια ανέμπνευστη στιγμή παρωδίας του Birdman , η οποία μπαίνει ως εικόνα - σφραγίδα χαρακτηρίζοντας το όλο ατυχές θέαμα της βραδιάς. Είναι δυστήχημα πλέον πως χαρισματικοί παρουσιαστές σαν τον Χάρις δίνουν λαμπρά διαπιστευτήρια σε βραδιές όπως τα Τόνι αλλά στα Όσκαρ η κακή επιλογή, η πίεση και ο όγκος της προετοιμασίας να λειτουργούν κατευναστικά στο μπρίο τους. Στις ατυχείς στιγμές της ...