ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 1969-70 ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥΣ

Το καλοκαίρι του '69 έχει συνδεθεί πλέον με δύο γεγονότα. Το ένα το περιγράψαμε ήδη φτάνοντας να κάνουμε και εμείς ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα. Το δεύτερο συνέβη τον Αύγουστο του 69 και δεν είχε να κάνει τόσο με βήματα αλλά με ρυθμό και φυσικά θεωρείται μέχρι σήμερα μια θρυλική συγκέντρωση γεμάτη ροκ και όλα τα λοιπά... αξεσουάρ. Με τη νεολαία να βρίσκεται στην κορύφωση μιας διαρκούς αμφισβήτησης του συστήματος και των αξιών που επικρατούν τότε η ψυχεδέλεια και το κίνημα των παιδιών του λουλουδιών συμπληρώνουν και ολοκληρώνουν ιδανικά τη μετάβαση στη νέα δεκαετία, αυτή του '70.

Μέρες χαπιών και λουλουδιών λοιπόν το '69? Δεν ήμουν εκεί για να σας πω στα σίγουρα. Ξέρω όμως πως τέσσερις ταινίες σίγουρα περιγράφουν αυτή την αμφισβήτηση, την ελευθεριότητα, την αγάπη, τον έρωτα, την παραίσθηση, την εισχώρηση της χημείας και των ουσιών σε αυτό το κίνημα. Με αιχμή του δόρατος τον Καουμπόι του Μεσονυκτίου (την πρώτη ακατάλληλη δι' ανηλίκους ταινία που κέρδισε Όσκαρ καλ. ταινίας) και φυσικά το Ζαμπρίνσκι Ποιντ και τον Ξένοιαστο καβαλάρη να σαρώνουν ως χείμαρροι τα πάντα στο πέρασμα τους η γενιά του '69 ξέρει πως η νιότη της και η αλλοτινή της αμφισβήτηση, το αίμα που έβραζε και ζητούσε να αλλάξουν όλα εδώ και τώρα, σώθηκε μέσα στα κάδρα και στην μουσική αυτών των ιστοριών. Και μια που μιλήσαμε για μουσική τίποτα δεν θα ήταν ίδιο στην ιστορία του Γουντστοκ αν δεν υπήρχε και το όμωνυμο ντοκιμαντερ "Γουντστοκ" του Μαικλ Γουαντλι που σώζει τις εικόνες αυτής της συνάντησης μουσικών και ανθρώπων.

Ότι ακολούθησε κινηματογραφικά μέσα στα 70ς ήταν απλά μια ακόμα παραίσθηση ροκ και χίπικη (Ιησούς Χριστός Υπερλαμπρο άστρο, Γκοντσπελ, Τρίχες, Ροκι Χορορ, κ.α.)

Το αφιέρωμα θα μεταδωθεί σήμερα στις 17.00 από την εκπομπή στον 9.58