ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΜΥΘΟΥ

Λατρεύω τον στίβο. Κάθε άθλημα του κλασσικού αθλητισμού έχει να σου πει και μια διαφορετική ιστορία. Από την αφετηρία μέχρι και την γραμμή του τερματισμού δεν είναι λίγες οι φορές που το σενάριο - κατόπιν "θεϊκής" παρέμβασης - άλλαξε. Το φαβορί, ο σίγουρος αδιαφιλονίκητος βασιλιάς, γυμνώθηκε ενώ στη θέση του χρίστηκε άλλος βασιλιάς. Ποιος δεν θυμάται εξάλλου την κούρσα ανατροπών στον τελικό 110μ μετ' εμποδίων στη Βαρκελώνη εκείνο το απόγευμα της 6ης Αυγούστου 1992 όταν για μια λάθος υπερπήδηση εμποδίου της Ντίβερς η Βούλα Πατουλίδου έγινε Χρυσή Ολυμπιονίκης?

Ήταν Σεπτέμβρης του 2000 στο Σίδνευ της Αυστραλίας όταν μια νέα βασίλισσα ανέβηκε στον θρόνο του κλασσικού αθλητισμού. Η Μάριον Τζοούνς κατάφερε κάτι ασύληπτο με τα 4 χρύσα μετάλλια της εκείνη τη χρονιά. Έγινε σύμβολο θαυμασμού, έγινε πρότυπο, έγινε Νο1 θέμα στα παγκόσμια media. Οι επιδόσεις της λέγανε αλλάζουν την ιστορία του γυναικείου κλασσικού αθλητισμού. Η ίδια δεν αρνιόταν τον όμορφο ρόλο της και απολάμβανε τα φωτογραφικά φλας δικαίως αφού εκτός από καλή αθλήτρια ήταν και όμορφη. Με την υπόσχεση να επαναλάβει τους άθλους της και στην Αθήνα το 2004 η Τζοούνς συνέχισε να προπονείται και να επιδικνύει την ισχύ της σε κάθε κούρσα.

Όμως αλοίμονο! Κάποια στιγμή σε ανύποπτο χρόνο ξέσπασε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία του στίβου. Η αλήθεια σάρωσε τα πάντα στο πέρασμα της. Η απόδοση της Τζοούνς στα κουλουαρ έπεσε δραματικά. Η δύναμη και η αξιοπιστία του όνοματος της κατακριμνήστηκε. Οι ακριβοί και χλιδάτοι χορηγοί άρχισαν να γυρνάνε την πλάτη στο άλλοτε φαινόμενο του Σιδνει. Η ίδια πολέμησε πεισματικά για να αποδείξει την "αθωότητα" της. Μάταια.

Στην Αθήνα το 2004 είχε ρόλο κομπάρσου. Ελλείψει σοβαρού φαβορί η κούρσα των 100μ τότε απέκτησε διαδικαστικό χαρακτήρα χωρίς καμία σοβαρή επίδοση να επιτελείται. Στην τελευταια της συμμετοχή πριν από λίγους μήνες σε αγώνα Γκραν Πριν Στίβου, στη Λωζάνη, η Τζοούνς το μόνο που κατάφερε ήταν να κατέβει από το ένα αεροπλάνο και να ανέβει ξανά στο επόμενο για την Αμερική. Κι όλα αυτά χωρίς να ακουμπήσει ούτε για ένα δεύτερο τον ειδικό τάπητα του γηπέδου. Ήταν πλέον ανεπιθύμητη στον χώρο του αθλητισμού.

Οι τραπεζικοί της λογαριασμοί πέρυσι έχασαν το απόρρητο τους αποκαλύπτοντας πως η Χρυσή Μάριον τα τελευταία 5 χρόνια έχασε τον πακτωλό των εκατομύριων που είχε κερδίσει σε δικαστήρια και αμοιβές δικηγόρων. Και χτες ολοκλήρωσε μια αναμενόμενη τραγωδία με τον πιο θλιβερό τρόπο. Βγαίνοντας από μια ακόμη δίκη στον λαμπερό κόσμο των Media όχι για να θριαμβολογήσει αλλά για να παραδεχτεί αυτό που όλοί ήξεραν ή υποψιαζόντουσαν από καιρό.

Με δακρυα στα μάτια η Μάριον Τζοούνς ξεγύμνωσε ολοκληρωτικά το είδωλο που είχε υψωθεί στο Ολυμπιακό Στάδιο του Σιδνευ πριν 7 χρόνια. Είπε πως ξεγέλασε τους πάντες, είπε πως έκανε χρήση ουσιών (εν αγνοία της) και επίσης είπε πως λυπάται πολύ που συνέβη όλο αυτό. Κι όλη αυτή η δήλωση με δάκρυα, πολλά δάκρυα, που κυλούσαν από τα μάτια της για να προσπαθήσουν να ξεπλύνουν αυτό τό άγος. Ακόμη κι αν είχε το χάρισμα να φανταστεί το μέλλον της η Μάριον Τζοούνς ποτέ δεν θα σκεφτόταν ότι 7 χρόνια μετά τον υπέροχο αυστραλιανό θριάμβο της θα έκλαιγε τόσο πολύ έξω από ένα δικαστικό κατάστημα προσπαθώντας να σώσει κάτι από το ναυάγιο του δικού της Τιτανικού. Έμεινα αποσβωλομένος να την κοιτώ στην τηλεόραση. Ήθελα να κλάψω και εγώ μαζί της. Όχι τόσο για την ίδια όσο για το κατάντημα μιας άλλοτε κραταιάς γυναίκας. Στο νικητή έχεις πάντα να πεις πολλά. Στον ηττημένο όμως πολύ λίγα.

Η Μάριον Τζοούνς είναι σίγουρο πως με κάποιο τρόπο θα επιβιώσει. Ίσως κάνει την ιστορία της ένα ωραίο βιβλίο, που αργότερα θα πουληθεί πολλές χιλιάδες δολλάρια για να γίνει μια ενδιαφέρουσα τηλεσειρά ή ταινία. Ίσως κάνει ακόμη αγώνες επιδείξεων μεταξύ στίβου και τσίρκου όπως ένας άλλος συναθλητής της που αφου κέρδισε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο για τα 100μ στη Σεούλ όταν λίγο μετά διαπιστώθηκε ντοπέ το έριξε σε αυτό το αστείο θέαμα προκειμένου να επιβιώσει.

Η Ολυμπιακή επιτροπή δήλωσε πως σχεδιάζει να πάρει πίσω τα μετάλλια της και να γράψει εκ νέου την ολυμπιακή ιστορία χαρίζοντας το χρυσό των 100μ σε ένα άλλο μέχρι πρότινος μάυρο πρόβατο, την δίκη μας Κατερίνα Θάνου, που σε εκείνη την κούρσα είχε καταφέρει να βγει 2η. Λίγες ώρες πριν ανάψει η ολυμπιακή φλόγα στο στάδιο του Καλατράβα η Θάνου περνούσε την δική της δοκιμασία η όποια όμως έληξε αισίως μέ έναν φιλικό εξωδικαστικό διακανονισμό αφού κάνενας δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι η ελληνίδα αθλήτρια υπήρξε ποτέ ντοπαρισμένη. Άλλωστε ο πρώην προπονητής της είχε δηλώσει κάποτε όλο νόημα : "Ντοπέ είσαι μόνο όταν σε πιάσουν".