ΔΕΝ ΞΕΡΩ...
Δεν ξέρω τι να γράψω...
Είναι ίσως η πρώτη φορά που δεν ξέρω τι να γράψω...
Να γράψω και να ευχηθώ "καλό μήνα" για τον ζεστό Ιούλιο, που μόλις μπήκε?
Να σου αφηγηθώ τις μικρές περιπέτειες μου στον αττικό καύσωνα, που μου παρουσιάσαν μια άλλη Αθήνα και μου άλλαξαν και μένα (κάπως) την ψυχολογία?
Να σου πω για Εκείνη και το γλυκόπικρο παραμύθι που μου αφηγήθηκε μια ολόγιομη νύχτα όπως χτες?
Να σου μιλήσω για τον Μάνο Χατζιδάκι, που "ήταν" μαζί μου για μια ώρα στο ραδιόφωνο την Πέμπτη?
Να σου εκδηλώσω την θλίψη και την αγανάκτηση μου για το διαρκές και προμελετημένο έγκλημα (την σχετική επιτυχία όπως την όνομασαν) στο Πήλιο και στην Πάρνηθα που αφαιρεί ζωή και υγεία από εμάς και τα παιδιά μας?
Να θυμηθώ βινίλια και βιβλία αγαπημένα, φωτογραφίες και αποκόμματα εφημερίδων, βιντεοκασσέτες με παλιές εκπομπές και διαφημιστικά που ξεσκόνησα στο αρχείο μου και με τη σειρά τους "ξεσκόνησαν" κάποια κύτταρα μνήμης και παρελθόντος?
Κατάλαβες ελπίζω γιατί νιώθω μπερδεμένος...
Για αυτό αν θες κάνε εσύ αρχή, άναψε τσιγάρο και πες μου τα δικά σου. Και ίσως έτσι πάρω θάρρος και ξετυλίξω λίγο λίγο αυτό το μπερδεμένο νήμα με τις σκέψεις μου...
Είναι ίσως η πρώτη φορά που δεν ξέρω τι να γράψω...
Να γράψω και να ευχηθώ "καλό μήνα" για τον ζεστό Ιούλιο, που μόλις μπήκε?
Να σου αφηγηθώ τις μικρές περιπέτειες μου στον αττικό καύσωνα, που μου παρουσιάσαν μια άλλη Αθήνα και μου άλλαξαν και μένα (κάπως) την ψυχολογία?
Να σου πω για Εκείνη και το γλυκόπικρο παραμύθι που μου αφηγήθηκε μια ολόγιομη νύχτα όπως χτες?
Να σου μιλήσω για τον Μάνο Χατζιδάκι, που "ήταν" μαζί μου για μια ώρα στο ραδιόφωνο την Πέμπτη?
Να σου εκδηλώσω την θλίψη και την αγανάκτηση μου για το διαρκές και προμελετημένο έγκλημα (την σχετική επιτυχία όπως την όνομασαν) στο Πήλιο και στην Πάρνηθα που αφαιρεί ζωή και υγεία από εμάς και τα παιδιά μας?
Να θυμηθώ βινίλια και βιβλία αγαπημένα, φωτογραφίες και αποκόμματα εφημερίδων, βιντεοκασσέτες με παλιές εκπομπές και διαφημιστικά που ξεσκόνησα στο αρχείο μου και με τη σειρά τους "ξεσκόνησαν" κάποια κύτταρα μνήμης και παρελθόντος?
Κατάλαβες ελπίζω γιατί νιώθω μπερδεμένος...
Για αυτό αν θες κάνε εσύ αρχή, άναψε τσιγάρο και πες μου τα δικά σου. Και ίσως έτσι πάρω θάρρος και ξετυλίξω λίγο λίγο αυτό το μπερδεμένο νήμα με τις σκέψεις μου...
Σχόλια
Έτσι "μπερδεμένα" και στη σειρά.
Τα είπες όλα.
Συνεχισε ετσι .....
Πολυ ευχαριστως να κατσω να σου "μολογήσω" τα ....δικά μου , μονο που , δεν θα αναψω τσιγάρο , γιατι , πια , δεν καπνιζω ....Δεν κανει πια να καπνιζω ....
Αλλα κι εσυ , μην σταματάς .
Απωλέσαμε την αθωότητα στο βλεμμα κι έτσι όλες μας οι ιστορίες εχουν unhappy ending.
Ετσι κι αλλιώς.
Ξεκινήστε εσείς να μου λέτε τα παραμύθια και θα βρούμε τρόπο να γλυκάνουμε το unhappy του πραγματος
@ilias dimopoulos
Μπερδεμένα αλλά ήταν τα περισσότερα αό όσα με απασχολούν τον τελευταίο καιρό.
@silia
Καντε εσεις αρχή και εγώ σας ακολουθώ. Τίποτα πιο όμορφο από την μοιρασιά και την επικοινωνία
@Μαρω_κ
Να σας πω την αλήθεια φίλτατη και μενα εκ των υστέρων αυτό που θύμησε το κείμενο.
Αυτό το unhappy ending μου θυμίζει βέβαια τον ορισμό της αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Πράγμα γκρίζο και σικέ. Νομίζω πως έχουμε την δυνατότητα και τον τσαμπουκά να κάνουμε τις ιστορίες μας όσο το δυνατον πιο χαρούμενες και λιγότερο πικρές. Αρκεί να το θέλουμε κιόλας...
Σας ασπάζομαι γλυκά...
Τι απιστευτη απαισιοδοξία είναι αυτή που διακατέχει όλους σας? Δεν θέλω να σας τρομαξω και να σας διαταράξω από την θερινή νάρκη στην οποία έχετε πέσει (ή μήπως είναι χρόνια η ναρκη?) αλλά έχει έρθει το καλοκαίρι. Βγείτε λίγο έξω, δείτε τον δυνατό ήλιο, αφήστε τον να δει κι αυτός τα γυμνά κορμιά σας και όλα θα γίνουν σιγα σιγά πιο όμορφα, πιο γαλήνια, πιο φωτεινά. Η γκρίνια και η απαισιοδοξία δεν θα αλλάξουν τίποτα. Συντηρούν απλά την κατάσταση στην οποία βρίσκεστε ή θέλετε να βρίσκεστε. Παραθέτω κάτι μικρό από την ταινία "Closer" που νομίζω όμως ότι τα λέει όλα:
Dan: Everybody wants to be happy.
Larry: Depressives don't. They want to be unhappy to confirm they're depressed. If they were happy they couldn't be depressed anymore. They'd have to go out into the world and live. Which can be depressing.
Όσον αφορά το τσιγάρο που περιμένεις να ανάψουμε και να σου μιλήσουμε, επείδη είμαι καλός άνθρωπος και μόνο για αυτό, δεν θα το θεωρήσω ως προτροπή για νέους εμπρησμούς!!!
Κάποτε και εγώ δεν ήξερα τι να πω στους αναγνώστες μου αλλά όπως και εσύ εδώ,ξεκινώντας με το τίποτα...είχα γεμίσει πολλές σειρές.Η μια σκέψη φέρνει την άλλη και η αλυσίδα της γλώσσας βοηθά στο να εκφράσεις φόβους,ιδέες,όνειρα.
Πολύ ωραίο το κομμάτι που μας προσφέρεις εδώ, απο πού είναι if I may ask?Εγώ δεν τα κατάφερα ακόμη να βάλω μιούζικ στη cinematia μου.Αν βρεις χρόνο στείλε μου καμια συμβουλή.
bessitos