CRASHFEST - ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ

CRASHFEST και ξερό ψωμί! Καλά υπερβάλλω και συνθηματολογώ αλλά πολύ τις γουστάρω αυτές τις φάσεις. Το συγκεκριμένο φεστιβάλ δεν έχει πολύ χρόνο ζωής. Μόλις στη 2η χρονιά του ήταν φέτος και από ότι φαίνεται έχει την επιτυχία του ανάμεσα στους ερασιτέχνες και αυριανούς επαγγελματίες κινηματογραφιστές. Διοργανώνεται από το Τμήμα Κινηματογράφου του ΑΠΘ και σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου και φυσικά πλήθος χορηγών που σοφά ενέταξε στο παιχνίδι η ομάδα που διοργανώνει αυτό το νεανικό σινεφιλ πανηγύρι (δεν το λέω χλευαστικά για να εξηγούμαι).

Σπουδαστές και φοιτητές κινηματογράφου από την Ελλάδα και την Ευρώπη μαζεύονται και δείχνουν τα πρώτα βήματα τους, ανταλλάσουν ιδέες και φυσικά καμαρώνουν για τα πρώτα μικρού μήκους παιδάκια τους.

Δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να δω αρκετές από τις ταινίες που πάνω από 800 θεατές τίμησαν με την ψήφο τους και κατέληξαν σε ένα βραβείο κοινού. Μακάρι του χρόνου και από 'δώ και πέρα το συγκεκριμένο φεστιβάλ να γίνει σημείο συγκέντρωσης και πόλος έλξης για περισσότερο κόσμο. Μην ξεχνάτε ότι έστω και ένας από τους νέους ανθρώπους που παρουσίασαν τη δουλειά τους εδώ σίγουρα σε μερικά χρόνια θα μας απασχολεί με μια μεγάλου μήκους προσπάθεια του.

Παράκολούθησα την τελετή λήξης που για σπουδαστικό φεστιβάλ oμολογώ πως είχε αρκετό Θεσσαλονικιώτικο γκλαμ (με αρκετά σελεμπριτι της πόλης παρόντα) και έναν εξαίρετο παρουσιαστή, τον Λάκη Λαζόπουλο. Αν δεν ήταν αυτός θα μιλούσαμε για έναν βαρετό αχταρμά βραβείων με αρκετή φλυαρία "πέρί νέου αίματος στο σινεμά και μπλα μπλα" από τους μεγαλύτερους ηλικιακά που απένειμαν βραβεία. Αντιθέτως ο Λαζόπουλος, που ήταν σε μεγάλα κέφια, και 2-3 άλλες έξυπνες επιλογές (όπως οι σέξυ ποπ βιολίστριες Φορτισιμο και τα μικρά βίντεο που μας ανακοίνωναν ποιο βραβείο δίνεται τώρα) έκανε την απονομή ανάλαφρα κωμική και διασκεδαστική. Έτσι κι αλλιώς δεν περιμένεις πολλά από ένα φεστιβάλ σπουδαστικών ταινιών. Απλά να είναι οργανωμένο και να έχει στόχους. Το συγκεκριμένο έστω και στοιχειωδώς τα έχει και τα 2 και σίγουρα μπορεί και καλύτερα.

Η κριτική επιτροπή παρότι και αυτή γούσταρε με τον ρόλο της και την αποστολή της εν τούτοις προβληματίστηκε και διαπίστωσε ότι το σύνολο των ταινιών απηχεί μια εσωτερικότητα και μια ατμόσφαιρα μοναξιάς και ατομικότητας της σκέψης. Δεν έχουν άδικο αλλά και ο Λαζόπουλος δεν έχει άδικο όταν αυθόρμητα είπε "Μα η εποχή μας δεν είναι τέτοια?". Σίγουρα πάντως υπάρχουν πολλά θέματα για κινηματογράφο εκεί έξω φτάνει να τα δουν μπροστά στα μάτια τους...

Όπως και το φεστιβάλ φτάνει να γίνει ευρύτερα γνωστό στους ανθρώπους της πόλης. Μπορεί ας πούμε να διαφημίσει καλύτερα τον εαυτό του στην πόλη. Το λέω γιατί αφίσες και μπανερς δεν είδα σχεδόν πουθενά. Λέτε ο κόσμος να μην γουστάρει να δει νέες προσπάθειες από φυντάνια του σινεμά? Πρόγραμμα και υλικό της διοργάνωσης μόλις χτες το βράδυ βρήκα στην τελετή λήξης! Πως να πάει το (νεανικό) κοινό σε μια διοργάνωση που δεν ξέρει που, πώς, με ποιούς γίνεται. Επίσης μπορεί να εκχωρήσει κομμάτι της τελετής στους ίδιους τους σπουδαστές του ΑΠΘ (την ψυχή της διοργάνωσης) που ίσως να έχουν κάποιες φρέσκιες ιδέες που οι μεγαλύτεροι μέσα στο δήθεν και την σοβαροφάνεια τους δεν μπορούν να σκεφτούν. Και επίσης καλό θα ήταν να μην ξαναδούμε σε τέτοιο βαθμό αυτή την λαική αγορά βραβείων με τους νικητές να λείπουν από την γιορτή που τους τιμάει και 2 παιδιά να ανεβαίνουν τυπικά στη σκηνή ως αντιπρόσωποι όλων μα όλων των απόντων τιμηθέντων (και μάλιστα ο ένας μισο αστεία μισο σοβαρά ζήτησε μια σακούλα για να μαζέψει τα βραβεία και τους επαίνους για το σπίτι του!)

Το ταινιάκι ("Χρυσα") που κέρδισε το πρώτο βραβείο το γούσταρα και το ζήλεψα (με την καλή την έννοια). Ένας πιτσιρικάς ψάχνει σε όλη την Αθήνα με μια φωτογραφία μια κοπέλα, την Χρύσα. Άλλοτε σε πανικό, άλλοτε λιώμα από τα ποτά και την απελπισία, άλλοτε με πολύ πείσμα. Χρύσα μέσα στο φιλμάκι δεν βλέπουμε (μάλλον ο φίλος μας κυνηγάει μια χίμαιρα, μια φενάκη πλέον) αλλά το αποτέλεσμα ήταν καλό. Κάποια στιγμή θα επιστρέψω να σας πω εντυπώσεις και από άλλα φιλμάκια νέων δημιουργών...

Περισσότερα για το CRASHFEST ως διοργανωση και ως ιδέα θα βρείτε στο site της διοργάνωσης κάνοντας κλικ εδώ

Υ.Γ. : Έμαθα ότι στο Φεστιβαλ Ευρωπαϊκού Θεάτρου έγινε ένας μικρός χαμός χτες βράδυ την ίδια ώρα που βρισκόμουν στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ. Ο Γερμανός σκηνοθέτης Πετερ Ζάντεκ αρνήθηκε να έρθει στην Θεσσαλονίκη να παραλάβει το βραβείο του (που όπως λένε οι Ιταλοί και οι Έλληνες διοργανωτές είναι ισάξιο των Νομπελ) και αυτό δεν έμεινε έτσι. Επί 2 ώρες πιλατεύαν επί σκηνής οι διοργανωτές το ζήτημα με επιστολές και αναλύσεις μέχρι που η πρωταγωνίστρια του θιάσου του Ζάντεκ ανέβηκε στη σκηνή και τους περιποιήθηκε γερμανικά! Όσα σας γράφω μου τα είπαν φίλοι που βρέθηκαν στην τελετή και έμειναν έκπληκτοι από το αλά Ανίτα Πάνια υπερθέαμα που είδαν (μέχρι την ώρα που ξεκίνησε ο Πεερ Γκυντ σε σκηνοθεσία Ζαντεκ).

Περισσότερα ίσως και πιο κατατοπιστικά θα βρείτε στο λινκ του in.gr και στις εφημερίδες (εφόσον πρόλαβαν να βγάλουν την είδηση)