Το να μιλάς με τον Γιώργο Τσεμπερόπουλο για σινεμά είναι στα σίγουρα μια ιστορία που μπορεί να σε πάει πολύ μακριά. Είχα σκοπό να ξεκινήσω την κουβέντα μας με την πραγματική αφορμή που προκάλεσε και αυτή την συνέντευξη: Το αφιέρωμα της Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης που τίμησε και πρόβαλε στο κοινό της πόλης τον Φεβρουάριο του 2019 το σύνολο της φιλμογραφίας του. « Είναι η πρώτη φορά που το Φεστιβάλ μέσω της Ταινιοθήκης οργανώνει μια ρετροσπεκτίβα για την φιλμογραφία σας », σχολιάζω και συμπληρώνω πως θα ήταν ευχής έργον κάποια στιγμή αυτό να γίνει κάποια στιγμή και στο Φεστιβάλ, το Νοέμβριο αποκαλύπτοντας το σύνολο του έργου του. Παραδόξως η φιλμογραφία του, ως σκηνοθέτης, περιλαμβάνει μόλις τέσσερις ταινίες μυθοπλασίας μεγάλου μήκους. Ταινίες που εκφράζουν στο σύνολο τους στοιχεία της ανθρώπινης ψυχής: Έρωτας, πάθος, επιθυμία, φόβος. Και μαζί, ενηλικίωση, διλήμματα, ανατροπές. Ωστόσο όλα ξεκίνησαν πολύ παλιότερα, στο μεταίχμιο μεταξύ χούντας και μεταπολίτευσης, το 1974, με ένα ντοκιμαντέ